8 راهکار طلایی برای افزایش امنیت دامنه به صورت حداکثری
در عصر دیجیتال امروزی، جایی که تهدیدات سایبری در حال افزایش است، افزایش امنیت دامنه هم به یک جنبه حیاتی از حضور آنلاین تبدیل شده است. مجرمان سایبری دائماً در حال ابداع راههای جدیدی برای بهرهبرداری از آسیبپذیریها در دامنهها هستند و دادههای حساس و اطلاعات تجاری را در معرض خطر قرار میدهند. در این مقاله، هشت راه حل طلایی برای افزایش امنیت دامنه، اهمیت امنیت دامنه، تأثیر آن بر سئو، و موارد دیگر را بررسی خواهیم کرد.
با ظهور تجارت الکترونیک و کار از راه دور، مشاغل و افراد به شدت به حضور آنلاین خود برای فعالیتهای اقتصادی متکی هستند. با این حال، این وابستگی به پلتفرمهای دیجیتال، آنها را در برابر تهدیدات سایبری آسیبپذیر میکند. یکی از این تهدیدات از دست دادن مالکیت دامنه است که میتواند منجر به زیانهای مالی و اعتباری قابل توجهی شود. بنابراین مهم است که برای جلوگیری از این اتفاق، از راهکارهای موثر استفاده کنیم. در ادامه ۸ راهکار طلایی آوردهایم که به افزایش امنیت دامنه شما کمک میکند.
چرا امنیت دامنه اهمیت دارد؟
امنیت دامنه برای محافظت از دادههای حساس میزبانی شده در وبسایتها و جلوگیری از ضررهای مالی و اعتباری ناشی از حملات سایبری مانند حملات فیشینگ یا حملات Man-in-the-Middle (MITM) که میتواند دادههای حساس منتقل شده بین مرورگرهای کاربران و سرورهای وبسایت را به خطر بیندازد، حیاتی است.
حملات سایبری به دلیل سرقت دادههای حساس مانند اطلاعات کارت اعتباری یا مالکیت معنوی و همچنین از دست دادن اعتبار به دلیل آسیب ناشی از آلودگی بدافزار یا تخریب وب سایت میتواند منجر به خسارات مالی قابل توجهی شود که میتواند به اعتماد کاربر به نام تجاری مرتبط با وب سایت میزبانی شده آسیب برساند. بنابراین، برای مشاغل و افراد ضروری است که امنیت دامنه را به عنوان بخشی از استراتژی کلی امنیت آنلاین خود در اولویت قرار دهند.
اگر دامنه ایمن نباشد چه اتفاقی میافتد؟
عدم ایمن سازی دامنه میتواند عواقب جدی برای مشاغل و افراد داشته باشد. مجرمان سایبری میتوانند از آسیبپذیریها در حوزههایی که ایمن نیستند، سوء استفاده کنند که منجر به زیان مالی و اعتباری میشود. در ادامه به برخی از پیامدهای ضعف امنیت دامنه اشاره می کنیم:
1. حملات فیشینگ
حملات فیشینگ یک شکل رایج از حملات سایبری است که شامل فریب دادن کاربران برای ارائه اطلاعات حساس مانند اعتبار ورود به سیستم یا اطلاعات کارت اعتباری از طریق ظاهر شدن به عنوان یک نهاد قانونی مانند یک بانک یا وب سایت تجارت الکترونیک است. مجرمان سایبری میتوانند از آسیبپذیریها در دامنههایی که ایمن نیستند برای انجام حملات فیشینگ سوء استفاده کنند، که میتواند منجر به خسارات مالی قابل توجهی به دلیل سرقت دادههای حساس شود.
2. حملات Man-in-the-Middle (MITM)
حملات Man-in-the-Middle (MITM) شامل رهگیری ارتباط بین مرورگرهای کاربران و سرورهای وبسایت است که به مجرمان سایبری اجازه میدهد دادههای حساسی مانند اعتبار ورود یا اطلاعات کارت اعتباری را سرقت کنند. مجرمان سایبری میتوانند از آسیبپذیریدامنههای ناایمن برای راهاندازی حملات MITM استفاده کنند، که میتواند منجر به خسارات مالی قابل توجهی شود.
3. تخریب وبسایت
تخریب وبسایت شامل جایگزینی محتوای یک وبسایت با محتوای مخرب مانند تبلیغات سیاسی یا محتوای بزرگسالان است که میتواند به اعتماد کاربر به نام تجاری مرتبط با وبسایت آسیب برساند.
4. آلودگی به بدافزار
آلودگیهای بدافزار شامل نصب نرمافزارهای مخرب بر روی دستگاههای کاربران از طریق وبسایتهای میزبانی شده در دامنههایی است که ایمن نیستند و به مجرمان سایبری اجازه میدهد دادههای حساس را بدزدند یا دستگاههای کاربران را از راه دور کنترل کنند. مجرمان سایبری میتوانند از دامنههای ضعیف برای راهاندازی آلودگیهای بدافزار سوء استفاده کنند، که میتواند منجر به خسارات مالی قابل توجهی شود.
آیا دامنههای مختلف امنیت یکسانی دارند؟
در حالی که همه دامنهها در سطحی از امنیت مشترک هستند، دامنههای مختلف ممکن است بسته به عوامل مختلفی مانند نوع دامنه (به عنوان مثال، دامنه ir یا com)، شرکت ثبت کننده دامنه، و سطح امنیت پیاده سازی شده، سطوح امنیتی متفاوتی داشته باشند.
1. نوع دامنه
نوع دامنه ممکن است به دلیل تفاوت در الزامات ثبت نام و الگوهای استفاده، بر سطح امنیت تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، دامنههای .com اغلب برای اهداف تجاری استفاده میشوند، در حالی که دامنههای .org اغلب برای سازمانهای غیر انتفاعی استفاده میشوند. مجرمان سایبری ممکن است انواع خاصی از دامنهها را بر اساس ارزش درک شده یا الگوهای استفاده آنها مورد هدف قرار دهند و آنها را نسبت به سایر انواع دامنهها در برابر حملات سایبری آسیب پذیرتر کند.
2. ثبت کننده دامنه
ثبت کننده مورد استفاده برای ثبت دامنه نیز ممکن است به دلیل تفاوت در الزامات ثبت و پروتکلهای امنیتی پیاده سازی شده توسط ثبت کنندههای مختلف، بر سطح امنیت تأثیر بگذارد. برخی از ثبت کنندهها ممکن است ویژگیهای امنیتی اضافی مانند احراز هویت دو مرحلهای یا قفل دامنه را به عنوان بخشی از خدمات ثبت نام خود ارائه دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است این ویژگیها را ارائه ندهند.
3. سطح امنیت پیاده سازی شده توسط مالک دامنه
سطح امنیت پیاده سازی شده توسط مالک دامنه نیز ممکن است بر میزان امنیت دامنههای مختلف تأثیر بگذارد. برخی از صاحبان دامنه ممکن است رمزهای عبور قوی، احراز هویت دو مرحلهای، پشتیبانگیری منظم و کنترلهای دسترسی را به عنوان بخشی از استراتژی کلی امنیت آنلاین خود پیادهسازی کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است این اقدامات را اجرا نکنند و نسبت به سایر صاحبان دامنه که این موارد را اجرا میکنند، آسیبپذیرتر شوند.
8 راهکار طلایی برای افزایش امنیت دامنه
1. از رمزهای عبور قوی استفاده کنید
یکی از ساده ترین و در عین حال موثر ترین راهها برای افزایش امنیت دامنه، استفاده از رمزهای عبور قوی است. رمز عبور باید حداقل 12 کاراکتر داشته باشد و ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک، اعداد و نمادها باشد. همچنین باید از استفاده از اطلاعاتی که به راحتی قابل حدس زدن هستند مانند نام یا تاریخ تولد اجتناب کرد. استفاده از نرم افزارهای مدیریت رمز عبور میتواند به تولید و ذخیره رمزهای عبور قوی برای چندین حساب کمک کند.
2. احراز هویت دو مرحلهای (2FA) را فعال کنید
احراز هویت دو مرحلهای (2FA) با نیاز به نوع دوم شناسایی علاوه بر رمز عبور، یک لایه امنیتی اضافی اعمال میکند. این میتواند یک کد یک بار مصرف از طریق پیامک یا ایمیل باشد یا توسط یک برنامه احراز هویت مانند Google Authenticator یا Authy ایجاد شود. فعال کردن 2FA تضمین میکند که حتی اگر یک هکر موفق به دریافت رمز عبور شود، نمیتواند بدون شناسایی فرم دوم به حساب کاربری دسترسی پیدا کند.
3. به طور منظم فعالیت دامنه را نظارت کنید
نظارت منظم بر فعالیت دامنه میتواند به شناسایی هر گونه فعالیت مشکوک در مراحل اولیه کمک کند. این مرحله شامل بررسی تغییرات غیرمجاز در سوابق DNS یا اطلاعات WHOIS میشود که میتواند نشاندهنده تلاش یک فرد برای ربودن دامنه باشد. ابزارهایی مانند Google Search Console یا Whois History میتوانند اطلاعاتی در مورد تغییرات ایجاد شده در دامنه در طول زمان ارائه دهند.
4. از HTTPS استفاده کنید
HTTPS دادههای ارسال شده بین مرورگر کاربر و سرور وبسایت را رمزگذاری میکند و رهگیری و سرقت اطلاعات حساس را برای مجرمان سایبری دشوارتر میکند. در واقع HTTPS با تأیید قانونی بودن وبسایت از طریق گواهینامه ssl که توسط یک مرجع گواهی معتبر (CA) صادر شده است، یک لایه اضافی از احراز هویت را فراهم میکند. این کار به جلوگیری از حملات فیشینگ و حملات سایبری (MITM) که میتوانند دادههای حساس را به خطر بیندازند، کمک میکند.
5. نرمافزارهای مربوط به مدیریت دامنه را بهروز نگه دارید
به روز نگه داشتن نرمافزار برای حفظ امنیت دامنه بسیار مهم است زیرا بهروزرسانی نرمافزار شامل وصلههای امنیتی است که آسیب پذیریهای تازه کشف شده را برطرف میکند. عدم بهروزرسانی نرمافزار باعث میشود مجرمان سایبری از آن سوء استفاده کنند تا از آسیبپذیریهای شناخته شده برای دسترسی غیرمجاز به دامنه یا سرقت دادههای حساس بهره ببرند. تنظیم بهروزرسانی خودکار برای همه نرمافزارهای مورد استفاده در مدیریت دامنه ضروری است.
6. دسترسی به ابزارهای مدیریت دامنه را محدود کنید
محدود کردن دسترسی به ابزارهای مدیریت دامنه تضمین میکند که فقط افراد مجاز میتوانند در تنظیمات حیاتی مانند رکوردهای DNS یا اطلاعات WHOIS تغییراتی ایجاد کنند. این مرحله میتواند شامل تنظیم احراز هویت چند عاملی برای دسترسی به این ابزارها یا محدود کردن دسترسی بر اساس آدرسهای IP یا نقشهای کاربر در یک سازمان باشد. استفاده از DDNS برای داشتن آی پی موقت می تواند راهگشا باشد. محدود کردن دسترسی همچنین به جلوگیری از تغییرات تصادفی که میتواند امنیت دامنه را به خطر بیندازد یا باعث خرابی وبسایت شود، کمک میکند.
7. به طور منظم از دادههای دامنه نسخه پشتیبان تهیه کنید
پشتیبانگیری منظم از دادههای دامنه تضمین میکند که اطلاعات مهم در صورت حمله سایبری یا حذف تصادفی دادهها از بین نمیرود. پشتیبانگیریها باید به طور ایمن در مکانی جدا از دادههای دامنه اصلی ذخیره شوند تا جلوی از دست رفتن دادهها به دلیل آسیب فیزیکی یا سرقت تجهیزات میزبان دادههای اولیه گرفته شود. پشتیبانگیری منظم به تسهیل بازیابی سریع در صورت بروز هرگونه مشکل در دادههای اولیه به دلیل حملات سایبری یا سایر رویدادهای پیش بینی نشده، کمک میکند.
8. کنترلهای دسترسی را اجرا کنید
پیادهسازی کنترلهای دسترسی تضمین میکند که فقط افراد مجاز میتوانند به دادههای حساس میزبانی شده در دامنه دسترسی داشته باشند یا در تنظیمات حیاتی مانند رکوردهای DNS یا اطلاعات WHOIS تغییراتی ایجاد کنند. کنترلهای دسترسی میتواند شامل تنظیم نقشهای کاربر با سطوح مختلف دسترسی بر اساس عملکردهای شغلی در یک سازمان یا اجرای سیاستهای رمز عبور باشد که کاربران را ملزم میکند رمز عبور خود را به طور منظم تغییر دهند. پیادهسازی کنترلهای دسترسی به جلوگیری از دسترسی غیرمجاز توسط مجرمان سایبری یا تهدیدات داخلی کمک میکند.
تاثیر امنیت دامنه بر سئوی سایت
افزایش امنیت دامنه بر SEO تأثیر میگذارد زیرا موتورهای جستجو مانند Google به دلیل تعهد آنها به ارائه تجربه مرور ایمن برای کاربران از طریق ابتکاراتی مانند Chrome Security Health، وبسایتهای امن با رمزگذاری HTTPS را به وبسایتهای غیر ایمن با اتصال HTTP بدون رمزگذاری اولویت میدهند. بنابراین، کسبوکارها باید اجرای رمزگذاری HTTPS را به عنوان بخشی از استراتژی کلی SEO خود در اولویت قرار دهند، زیرا نه تنها به بهبود رتبهبندی موتورهای جستجو کمک میکند، بلکه تجربه مرور امنتری را برای کاربرانی که از وبسایتهای میزبانی شده در دامنههای با رمزگذاری HTTPS بازدید میکنند، در مقایسه با وبسایتهای غیرایمن فراهم میکند. اتصالات HTTP بدون رمزگذاری به طور بالقوه میتواند به اعتماد کاربر به نام تجاری مرتبط با این وبسایتها آسیب برساند.
نتیجه گیری
افزایش امنیت دامنه برای محافظت از دادههای حساس در وبسایتها و جلوگیری از ضررهای مالی و اعتباری ناشی از حملات سایبری مانند حملات فیشینگ یا حملات (MITM) حیاتی است. مشاغل و افراد باید پیادهسازی راهکارهای طلایی مانند استفاده از رمزهای عبور قوی، فعال کردن احراز هویت دو مرحله ای (2FA)، نظارت منظم بر فعالیت دامنه، استفاده از رمزگذاری HTTPS، بهروز نگه داشتن نرمافزار، محدود کردن دسترسی به ابزارهای مدیریت دامنه، تهیه نسخه پشتیبان از دامنه را در اولویت قرار دهند. با اجرای این راه حلهای طلایی و در نظر گرفتن این عوامل هنگام ارزیابی سطح امنیت برای دامنههای مختلف، کسب و کارها و افراد میتوانند خطر حملات سایبری خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهند و از دادههای حساس موجود در وبسایت خود در برابر تهدیدات احتمالی ناشی از مجرمان سایبری که به دنبال سوء استفاده از آسیب پذیریها هستند، محافظت کنند.